Vissir þú að á nítjándu öld þróuðu breskar hefðarmeyjar sérstakt táknmál sem nota skyldi í hinum viðkvæmari samskiptum kynjanna. Þetta táknmál var byggt á því að sérhver blómategund fól í sér merkingu sem viðtakandinn átti að skilja. Blómamálið sló í gegn og varð að tískubylgju sem gekk yfir Evrópu, einkum meðal „skárra fólks af hærri stöndum“ svo notað sé málfar þess tíma. Toppnum náði blómamálið um 1880-90 en fjaraði út við upphaf síðustu aldar. En minning þess lifir og er enn dustuð upp til skemmtunar af og til. Hér eru nokkur dæmi úr gamla blómamálinu – sem að sjálfsögðu er ekki lengur túlkað bókstaflega.
- Rauð rós = ég elska þig af öllu hjarta!
- Hvít rós = á þér hef ég platónska ást og virði hreinleika þinn og sakleysi!
- Bleik rós = þú veitir mér gleði, hamingju og innri frið!
- Gul rós = ég vona …………….!
